در بخش دوم که به «روش‌های انجام نیایش» اختصاص داده شده است با این مباحث روبرو هستیم: چگونه در مراحل شفای وجود به نیایش بپردازیم، نقاط هوشیار جسم، تمرین آرامش‌یابی و مراحل، نیایش به مدد روح الهی قدسیان، سکوت و خلوت و سرانجام بخشودن؛ پیش‌نیاز نیایش حقیقی. نویسنده راجع به این بخش چنین می‌گوید: «نیمه دوم کتابم هدفی را توصیف خواهد کرد که به نظر من مؤثرترین شیوه نیایش و آمیختن آن با زندگی روزانه است. شما برای نیایش و به کار بستن توصیه‌های من به هیچ تجربه‌ پیشین یا دانش مفصلی از سنت‌ها نیاز ندارید. فقط کافی است برای امکان وقوع شفا از طریق ارتباط با الوهیت آماده باشید. من رابطه‌ میان نیایش‌گر را با مراکز هوشیاری، که به نقاط هوشیار جسم معروف‌اند، بررسی خواهم کرد. بر اساس تجربه‌های خودم در پیروی از شیوه‌های دعاکردن پاک‌سرشتان متعدد و خداجویان شرق و غرب، نشان خواهم داد که چگونه نیروی جاری مؤثرترین الگوهای نیایش موفق را فراخوانیم. به شما یاد می‌دهم چگونه دوره سکوت و خلوت را بخشی از زندگی خود کنید، به طور مفصل به شما نشان خواهم داد چگونه نیایش کردن را بخش عمیق و درونی زندگی روزانه‌تان سازید. سرانجام به تفصیل، به نقش اصلی عفو و بخشش در گشودن دل‌هایتان به سوی نیایشی خالص و بی‌ریا می‌پردازم».

نویسنده در پایان این کتاب بعد از «سخن پایانی»، «همدلی در عمل» و «دعای بومیان امریکا» را به کتاب خود پیوست کرده و در آخر «برنامه دوازده مرحله‌ای» خود را ارائه می‌دهد. وی در بخش پایانی می‌نویسد: «اگر بخواهم پیام کتابم را در یک جمله خلاصه کنم، در حقیقت این خواهد بود که نیایش و شفا به اندازه خوردن و نوشیدن طبیعی است. منظور من از طبیعی یعنی هم‌ ذاتی است و هم موروثی -که ما برای نیایش و شفا مداربندی شده‌ایم- و برای ما لازم است آن را مانند هر کار طبیعی دیگر، هرچه بیشتر بخشی از آگاهی روزانه‌مان کنیم».